Marvel Champions

Dit keer was het voor mij de beurt om Marvel Champions uit te proberen, een kaartspel waarbij je in de huid kruipt van een Marvel karakter en daarmee de wereld probeert te redden van het kwaad. Dat kwaad komt in dit geval in de vorm van steeds een verschillende slechterik per spel. De helden werken samen tegen de tegenstander, het is dus een coöperatief kaartspel. De volgende helden staan tot je beschikking: Iron man, She Hulk, Spiderman, Black Panther en Captain Marvel. Je begint met het kiezen van je karakter, in mijn geval T’Challa. Nu moet ik gelijk een bekentenis doen: de reden dat ik hem kies is dat ik een zwak heb voor namen met een apostrof erin, zelfs Sheldon Cooper wordt voor mij woest aantrekkelijk wanneer ik hem Klingon hoor praten…. In werkelijkheid loop ik enorm achter in Marvel kijken en heb de film nog niet gezien. Onvoorstelbaar voor mijn medespelers, die stuk voor stuk superfan zijn en alle films minstens eenmaal gezien hebben. Ik begin daarom met een 1-0 achterstand aan het spel. Het spel zelf is prima te spelen en ook echt wel leuk zonder dat je groot Marvel liefhebber bent. Maar ten opzichte van mijn medespelers heb ik natuurlijk afgedaan. Zij vinden dat de extra herkenbaarheid en meer of minder subtiele verwijzingen naar de “echte” Marvel wereld het spel een extra dimensie geeft.  

Net als in het normale, dagelijkse heldenleven heeft je karakter twee vormen: de held en het alter ego. Als je bijvoorbeeld gekozen hebt voor Tony Stark, dan kun je afwisselen tussen Tony Stark zelf en Iron Man. Als je je alter ego bent, ben je voor je tegenstander totaal en in zijn geheel onherkenbaar en zal hij je niet aanvallen. Niet dat dat het leven makkelijker voor je maakt, want hoewel je even op adem kunt komen en herstellen, neemt de tegenstander op datzelfde moment de tijd om op zijn gemakje aan zijn doel te werken. En wanneer hij zijn doel behaalt verliezen jullie net zo goed.

Doel van jouw inzet is dus vrij simpel: Versla de tegenstander voordat hij zijn doel bereikt. Omdat het voor je held natuurlijk veel teveel gedoe geeft om constant maar heen en weer geslingerd te worden tussen zijn verschillende persoonlijkheden, mag je slechts eenmaal per beurt switchen tussen je held en zijn alter ego. In werkelijkheid maak ik er maar zelden gebruik van, ik verkeer over het algemeen in mijn heldenvorm. In heldenvorm kun je drie verschillende acties doen: aanvallen, verdedigen en het doel van de tegenstander saboteren. Let wel: je moet dus kiezen uit één van die drie. Maar het is immers een kaartspel, dus ter ondersteuning van dat alles maak je gebruik van kaarten.

Elke held heeft zijn eigen set kaarten en daarnaast kies je als held welke rol je wilt spelen: protection, agression, justice of leadership. Ook daar hoort een specifiek set kaarten bij. Ieder karakter heeft bovendien zijn eigen optimale speelwijze. T’Challa bouwt bijvoorbeeld zijn pak op en wanneer je vervolgens de “Wakanda” kaart uitspeelt, doe je in één beurt op verschillende fronten schade. En zo hebben alle helden hun eigen specialiteit gecombineerd met de rol die je gekozen hebt. Omdat je niet voor een hele campagne aan dezelfde held zit vastgebakken, kun je nog eens wisselen van held en/of rol in het interbellum tussen de verschillende schurken. Daardoor zal het spel niet snel gaan vervelen vermoed ik. Ik vind het fijn om meerdere spellen met dezelfde held te spelen en mij zo te verbeteren, maar dat hoeft dus niet.

De kaarten die je helpen tijdens je beurt zijn natuurlijk niet gratis. Het uitspelen van een kaart kost zogenaamde bronnen. Zo lang je genoeg bronnen hebt, mag je zoveel kaarten gebruiken als je wilt. Maar nu komt het: die bronnen staan ook op de kaarten. Je hebt 5 of 6 kaarten per beurt in je hand met daarop je acties en tegelijkertijd dus je bronnen. Dat betekent serieuze keuzestress. Je ontkomt er niet aan vaak geweldige kaarten zomaar weg te doen, omdat je de bronnen nodig hebt. Persoonlijk heb ik daar altijd moeite mee, afscheid nemen van een goede kaart valt mij iedere beurt weer zwaar.

We zijn inmiddels een poosje op weg in het spel en ik vind het allemaal maar veel te gemakkelijk gaan. Mijn idee is dat we het met twee vingers in onze neus gaan halen en ik heb nog niet eens serieus schade opgelopen. We gaan recht zo die gaat op ons doel af en binnen de kortste keren, easy peasy lemon squeezy, is de grote schurk dood. Komt dat kreng terug!!! Net als in de film waarbij monsters eigenlijk nooit de eerste keer echt dood zijn en altijd met goed gevoel voor drama groter, enger en vooral veel sterker weder opstaan, gebeurt dat hier precies zo.

Het was mij achteraf gezien aan het begin wel uitgelegd, ik was alleen even vergeten dat je die ellendeling twee keer moet verslaan en de tweede keer is hij inderdaad nogal een beetje boel sterker dan de eerste keer. Bovendien begint hij aan alle kanten ineens extra zijmissies te doen en brengt persoonlijke tegenstanders van de helden in het spel, zodat het binnen de kortste keren een chaos is van schurken, een veelheid aan tegen te werken missies en plotseling angstig snel oplopende tokens op het hoofddoel van de schurk. En alsof dat allemaal nog niet erg genoeg is, kan er zich in het persoonlijke leven van je alter ego ook ineens een calamiteit voordoen, waar je je dan verplicht acuut mee bezig moet gaan houden. Zonder hierbij een enorme spoiler weg te willen geven, zuig ik even een situatie uit mijn duim om het duidelijk te maken. Bijvoorbeeld de waterleiding springt in je huis en om te voorkomen dat je heldenpak waterschade oploopt en ontdekt wordt door de brandweer, moet je midden in het gevecht naar huis om de kraan af te sluiten. Kortom: tijd om tactisch na te denken en rekenen hoe we dat kreng zo snel mogelijk dood krijgen voordat hij zijn doel behaalt, terwijl er tenminste nog één held overeind staat om een cool overwinningsdansje te doen.  Uiteindelijk moest ik me natuurlijk weer opofferen om Spiderman de schurk de genadeklap te laten geven in de laatste beurt voordat de tegenstander zijn doel zou bereiken. We hebben het gehaald, maar vraag me niet hoe. Tot zover de makkelijkste tegenstander….  

Al met al is het een zeer uitdagend spel, wat extra leuk is als je van Marvel houdt, maar ook goed te spelen is als je minder goed thuis bent in de wereld van Marvel.